จงนิ่งเสีย!
ลองนึกภาพพ่อหรือแม่ที่อยู่ตรงหน้าเด็ก นิ้วชี้แตะจมูกและปากพร้อมทำเสียง “จุ๊ๆ” เบาๆ ด้วยความรัก ท่าทางและคำนี้มีไว้ปลอบโยนเด็กเล็กที่งอแงเพราะความผิดหวัง ไม่สบายตัวหรือเจ็บปวด ภาพแบบนี้เหมือนกันทั่วโลกในทุกยุคสมัยและเราต่างเคยให้หรือได้รับการแสดงความรักแบบนี้มาแล้ว ผมนึกถึงภาพนี้เมื่อผมใคร่ครวญสดุดี 131:2
